28 kwietnia uczniowie klasy piątej wraz z dyrektor Zespołu Szkół w Zadzimiu - Panią Izabellą Świt oraz Paniami Dorotą Glapską i Karoliną Pośpiech-Mądrzejewską udali się na miejscowy cmentarz parafialny, by złożyć kwiaty na grobie ks. Stanisława Skulskiego przed zbliżającym się świętem narodowym.
Ksiądz Stanisław Skulski, proboszcz parafii Zadzim z początków XX wieku, został wpisany do rejestru Weteranów Walk o Wolność i Niepodległość Polski przez Instytut Pamięci Narodowej.
Ksiądz Stanisław Skulski urodził się 13.05.1836 r. w Koprzywnicy, w rodzinie mieszczańskiej, jako syn Szczepana i Antoniny z Bierkowskich.
Po ukończeniu Seminarium Duchownego w Kielcach wysłano go do Akademii Duchownej w Warszawie, gdzie odbył studia. Te ukończył w roku 1861 r.
Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1859 r. w Warszawie z rąk sufragana łowickiego biskupa Henryka Platera.
Pierwszą parafią księdza Skulskiego był Miechów w diecezji kielecko-krakowskiej.
W roku 1861, kiedy to nasiliły się demonstracje o charakterze narodowym, ksiądz Stanisław Skulski “brał czynny udział w kampanii w miasteczku Racławicach, a wróciwszy stamtąd, miewał w Miechowie kazania przeciw legalnemu rządowi.” (cytat z książki Pawła Kubickiego pt. „Bojownicy kapłani za sprawę Kościoła i ojczyzny w latach 1861-1915”
Również w Miechowie odprawiał msze za poległych w demonstracjach w Warszawie, które były krwawo rozgramiane przez Rosjan.
Za swe nieposłuszeństwo został zesłany do guberni orenburskiej.
Od 1862 r. pracował przy dawnej kolegiacie w Kielcach. W marcu 1864 r. został zaaresztowany przez władze carskie i zesłany bezterminowo na Syberię, gdzie najdłużej przebywał w Birsku. Po 1871 r. zamieszkał w Mittawie w Kurlandii.
Wiele razy występował o zgodę na powrót do kraju i za każdym razem dostawał odmowną odpowiedź. Po pewnym czasie wystarał się o paszport emigracyjny, który umożliwił mu przybycie do Królestwa Kongresowego. Ostatecznie w 1881 r. wyrażono zgodę na to by ksiądz Skulski zamieszkał w kraju na terenie diecezji kujawsko-kaliskiej.
Tam pracował jako wikariusz najpierw w Warcie, a następnie przeszedł do Turku.
Wielokrotnie odmawiano mu zatwierdzenia na proboszcza. Został więc wikariuszem katedralnym i kapelanem bpa A. Bereśniewicza.
Pierwszą samodzielną funkcją było administrowanie parafią Mikołajewice, a następnie parafiami: Koźminek, Zagórów, Koźminek, Tuliszków oraz Zadzim, gdzie zmarł 03.03.1918 r.
i gdzie został pochowany.
Pamiętajmy o grobie ks. Stanisława Skulskiego w roku 160. rocznicy wybuchu powstania styczniowego.
dg